Androgynia jako nowy kanon piękna, czyli kiedy płeć bywa zagadką

Jeszcze kilka lat temu nie mieliśmy wątpliwości, czy dana osoba jest mężczyzną czy kobietą. Dziś zapewne każdy z nas ma już za sobą sytuację, kiedy nie miał pewności, czy widzi kobietę czy mężczyznę. Zapewne spotkaliśmy kogoś o urodzie androgynicznej, czyli takiej, która łączy w sobie cechy fizyczne (oraz psychiczne) obu płci.

Czym jest androgynia?

Androgynia jest zjawiskiem opisywanym w psychologii, cechującym się występowaniem u danej osoby cech fizycznych oraz psychicznych należących do obu płci, które idealnie ze sobą harmonizują. Androgynia w wyglądzie przekłada się na występowanie pierwiastków męskich w kobiecej urodzie i odwrotnie. Z kolei osobowość androgyniczna obejmuje występowanie psychicznych cech, charakterystycznych dla obu płci, w tym zachowań oraz sposobów radzenia sobie w różnych sytuacjach. Takie osoby są więc zarówno stanowcze, jak i łagodne, łączą w sobie racjonalność i uczuciowość. Ponadto, jednostki androgyniczne oceniane są przez innych jako miłe i życzliwe, cechują się także wyższym poziomem inteligencji, większą kreatywnością oraz lepszą wyobraźnią przestrzenną, co potwierdzają liczne badania. Oprócz tego są bardziej otwarte, chętne do współpracy, tolerancyjne, empatyczne, nastawione na komunikację. Z ochotą podejmują się różnorodnych aktywności, w tym działań, charakterystycznych dla obu płci.

Jak przekłada się to na praktykę? Jak wygląda i zachowuje się androgyniczna kobieta oraz androgyniczny mężczyzna?

Androgyniczna kobieta

Androgyniczna kobieta to kobieta o surowszych rysach twarzy, o typowo męskiej budowie, tak zwana chłopczyca. Kobiety takie zazwyczaj mają mniejszy biust, wąskie biodra, szczupłą talię albo wręcz przeciwnie: są dość mocno zbudowane. Ich wizerunek wspierają krótkie włosy, minimalny makijaż lub jego brak oraz typowo męski styl ubierania się. Ponadto, kobiety androgyniczne posiadają wiele męskich cech osobowościowych: są stanowcze, niezależne, mają wysoką samoocenę ale są również opiekuńcze.

Androgyniczny mężczyzna

Mężczyzna o urodzie androgynicznej to mężczyzna szczupły, o delikatnych, subtelnych, wręcz kobiecych rysach twarzy. Zwykle nosi długie włosy oraz typowo kobiece ozdoby, np. kolczyki ale nie jest to regułą. Osobowość mężczyzny androgynicznego łączy w sobie pierwiastek męski i kobiecy, jest on więc osobą stanowczą, ceniącą sobie niezależność ale jednocześnie człowiekiem czułym i opiekuńczym.

Androgynia w kulturze

Ze zjawiskiem tym mamy do czynienia również w znaczeniu kulturowym. Opisujemy w ten sposób próby zacierania różnic pomiędzy płciami oraz upodabnianie się kobiet do mężczyzn oraz odwrotnie zarówno w kwestii wyglądu (np. ubioru) jak i zachowania (no. podejmowanie zatrudnienia w zawodach typowo męskich/kobiecych).

Uroda androgyniczna w modelingu

Osoby o androgynicznej urodzie spotykamy coraz częściej w świecie show-biznesu. Są to między innymi aktorzy, wokaliści oraz… modelki i modele. Świat modelingu otwiera przed takimi osobami drzwi, wykorzystując ich interesujący wizerunek na zdjęciach oraz podczas pokazów mody. Popularnością cieszą się zwłaszcza androgyniczni mężczyźni: modele o delikatnych rysach twarzy, długich włosach, szczupłej, proporcjonalnej sylwetce oraz tym samym: ogromnych możliwościach w branży.

Androgynia - jak ją postrzegamy?

Nie da się ukryć, że androgynia to coś innego, nowego, coś, co nie zawsze musi się podobać. Mimo rosnącej popularności modelek i modeli o typ typie urody wzrasta liczba przeciwników takiego stylu bycia, którzy uważają androgyniczne kobiety i mężczyzn za dziwnych, podejrzewają ich o odmienną orientację seksualną. Pamiętajmy jednak, że androgynia nie jest wyborem: rodzimy się z konkretnym wyglądem oraz osobowością. To jedna z tożsamości płciowych, która zostaje nam nadana.

Androgynia opanowała już świat mediów, w tym modeling. Czy przekona do siebie jeszcze więcej osób? Czas pokaże ale prognozuje się, że ten typ urody ma szanse stać się nowym kanonem piękna jako coś innego, ciekawego oraz intrygującego.